تو را دوست می دارم
به سان کودکی
که آغوش گشوده ی مادر را !
شمع بی شعله ای
 که جرقه را!
نرگسی
که آینه ی بی زنگار چشمه را!
تو را دوست می دارم
به سان تندیس میدانی بزرگ،
که نشستن گنجشک کوچکی را بر شانه اش
و محکومی
که سپیده ی انجام را!
تو را دوست می دارم!
به سان کارگری
که استواری روز را،
تا در سایه ی دیوار دست ساز خویش
قیلوله کند!

ترانه فوق از یغما گلرویی است که برای خوانندگان مشهوری چون سیاوش قمیشی ترانه‌هایی چون تصور کن و ... را سروده است.