چینی‌ها جوری به کشور ما نفوذ کردند و بازار ما را در اختیار گرفتند که برای یکدیگر رقیب می‌تراشند. مثلا در برخی کلاس‌ها 5 رقیب چینی وجود دارند و 2 رقیب ایرانی هم برای خالی نبودن عریضه حاضر هستند. شاید باورتان نشود اما این چشم‌تنگ‌ها کار را به جایی رسانده‌اند که در برخی مواقع رقبای آن‌ها خودروهای بسیار باکیفیت‌تر کره‌ای هستند و حالا که واردات به طور کلی تعطیل شده است  و رقبای کره‌ای رخت سفر بسته‌اند، چینی‌ها بازار خالی از رقابت را درنوردیده‌اند و به تنهایی یکه‌تازی می‌کنند. شاید تصور این موضوع که در زمینه‌ی خودرو چینی‌ها با یکدیگر رقیب شوند، تا همین چند سال پیش هم برای ما قابل هضم نبود. اما حقیقت این است که این اتفاق افتاده. در سال‌ها نه چندان دور هم پیش آمده بود که خودروسازان یک کشور در کلاس‌های مختلف با هم رقابت داشته باشند. مثلا ابرقدرت‌های آلمانی را در نظر بگیرید که همیشه در کلاس‌های مختلف بنز، بی ام و و پورشه و حتی در برخی موارد آئودی، با یکدیگر برای تصاحب بخشی از بازار در جدال بودند. کیا و هیوندایی که خودروهایشان در کوچه و خیابان‌ها کم هم دیده نمی‌شد همیشه رقابت جذابی داشتند و البته رقابت بین غول‌های ژاپنی را فراموش نکنیم. رقابت‌هایی که از آن‌ها سخن گفتیم همچنان در سطح جهانی دیده می‌شود و فقط در کشور رو به پیشرفت ما! چینی‌ها در حال رقابت هستند. به هرحال این مقاله در باب مقایسه برلیانس H330  با H30 کراس است.

H30 کراس محصول شرکت دانگ فنگ چین است که جزو 4 خودروساز برتر این کشور به حساب می‌آید. شریک تجاری دانگ فنگ در ایران، ایران‌خودوری کبیر است که در راستای پیشرفت و توسعه‌ی روزافزون، در حال افزایش لحظه‌ای شرکای چینی خود است. به گونه‌ای که پیش‌بینی می‌شود به زودی تعداد این شرکا از تعداد محصولات خود کمپانی بیشتر شود.

برلیانس H330 هم همان‌طور که از نامش پیداست متعلق به کارخانه‌ی برلیانس است. برلیانس که به خاطر همکاری با بی ام و آلمان و شراکت با این هیولای خودروسازی در چین مشهور است در 2 سال گذشته اقدام به فروش محصولاتش در ایران کرده و برای سهولت کار با سایپا، دیگر کبیر خودروسازی ایران قرارداد همکاری امضا کرده است. البته شاید بهتر است بگوییم که سایپا با آن‌ها قرارداد امضا کرده و بخشی از کار را هم به زیرشاخه‌ی بسیار خفنش، یعنی پارس‌خودرو واگذار کرده است.

برلیانس H330  و H30 کراس ، این دو چینی با چه موتوری حرکت می‌کنند؟

برلیانس H330 در ایران با پیشرانه‌ای به حجم 1.5 لیتر تولید می‌شد و پس از آن که متوجه شدند ماشین خیلی خسته و بی‌جون است، در حرکتی انقلابی تصمیم به استفاده‌ از موتوری 1.6 لیتری گرفتند که همان‌طور که حدس می‌زنید، تقریبا هیچ تفاوتی حاصل نشد. این موتور توانایی تولید 103 اسب بخار در دور موتور 5800 دور بر دقیقه و حداکثر گشتاور 138 نیوتون‌متر در دور موتور 3800 دور بر دقیقه را دارد. در نهایت این اعداد می‌توانند این خودرو را به حداکثر سرعت 170 کیلومتر بر ساعت برسانند. شتاب اولیه‌ی 0 تا 100 هم توسط برلیانس اعلام نشده است. معمولا وقتی عدد به دست‌آمده خیلی خجالت‌آور است، توسط کمپانی سازنده اعلام نمی‌شود

اما رقیب برلیانس در این مقاله، یعنی H30 کراس از موتوری نام آشنا برای ما ایرانی‌ها بهره می‌برد. TU5، آچار فرانسه‌ی ایران‌خودرو. احتمالا در اتاق فکر ایران‌خودور دور هم می‌نشینند و می‌گویند خوب n تعداد TU5 داریم، یه اتاق براش طراحی کنیم. اما از شوخی و نیش و کنایه که بگذریم باید بگوییم که انصافا این موتور از کیفیت خوبی برخوردار است. این موتور افسانه‌ای معروف 1.6 لیتر گنجایش دارد و می‌تواند 105 اسب‌بخار در 3750 دور بر دقیقه و همچنین حداکثر گشتاوری معادل 142 نیوتون‌متر در 4000 دور بر دقیقه تولید کند. حداکثر سرعت H30 کراس با این موتور 183 کیلومتر بر ساعت و شتاب 0 تا 100 آن هم توسط ایران‌خودرو 12.5 ثانیه اعلام شده است. حداقل اعلام شده.

برلیانس H330 و H30 کراس ، چینی‌ها با گذر زمان خوشگلتر می‌شوند

احتمالا اولین خودروهای چینی موجود در بازار را به یاد دارید که کپی کاملی از خودروهای برندهای معتبر جهانی بودند. البته اینکه میگوییم کپی کامل به این معنا نیست که در کپی کردن موفق بودند، بلکه در بیش از 90 درصد موارد زشت‌ترین حالت از یک خودرو را با تقلیدهای افتضاحشان به وجود می‌آوردند. پس از آن تصمیم گرفتند تا طراحی خودروهایشان را منحصر به فرد کنند و این آغاز فاجعه‌ای ترسناک بود. خودروهایی که به طرز وحشتناکی زشت بوند. خوشبختانه چینی‌ها بر خلاف شرکای ایرانی این‌روزهای خود صدای اعتراضات را می‌شنوند و تصمیم به ایجاد تغییرات می‌گیرند. البته تغییرات در حد نیاز، نه بیشتر. به همین جهت چندسالی است که برای طراحی خودروهای خود از طراحان اروپایی و به خصوص ایتالیایی استفاده می‌کنند و نتیجه‌ی کار را هم می‌توانید در ظاهر قابل قبول و بعضا زیبای خودروهای چینی امروزی ببینید.

در مورد برلیانس H330 باید بگوییم که یکی از دلایل روی خوش بازار به این خودرو، ظاهر زیبا و متقارن آن چه در ظاهر بیرونی و چه در طراحی داخل اتاق آن است. در ظاهر این خودرو به راحتی می‌توانید ردپای شریک ابرقدرت این خودروساز را ببینید و بدون شک باید گفت که همکاری  با بی ام و به نفع این خودروساز بوده است.

دانگ فنگ هم برای طراحی H30 کراس کم نگذاشته است و شاید به زیبایی رقیب خود نباشد، اما به هیچ وجه نمی‌توان گفت که زیبا نیست. H30 کراس از طراحی مناسبی هم در ظاهر و هم در اتاق که کاملا با کاربرد آن تناسب دارد برخوردار است. اما باز هم با اندکی اختلاف برلیانس H330 در این بخش کمی بهتر عمل کرده است.

جعبه‌دنده، مصرف سوخت، امنیت

H30 کراس تنها به صورت اتوماتیک به بازار عرضه می‌شود که گیربکسی با 4 دنده بر روی آن نصب شده است. برلیانس H330 اما هم مدل دستی دارد و هم مدل اتوماتیک. گیربکس دستی آن مطابق دیگر خودروهایی که در این کلاس وجود دارند 5 دنده و گیربکس اتوماتیک آن هم مانند H30 کراس 4 دنده است.

هر دو خودرو از مصرف سوخت معقولی برخوردار هستند و مخصوصا با توجه به اینکه بحث سهمیه‌بندی بنزین داغ‌تر از همیشه دنبال می‌شود این مسئله به تنهایی امتیاز بزرگی محسوب می‌شود. برلیانس H330 در حالت ترکیبی مصرفی معادل 6.7 لیتر به ازای هر 100 کیلومتر دارد و H30 کراس هم تنهای 7 لیتر در هر 100 کیلومتر مصرف دارد.

در مورد امنیت هر دو خودرو هندوانه‌ای سربسته هستند، چون در هیچ آزمون امنیتی‌ای شرکت نکرده‌اند. اما در آمار ارائه شده H30 کراس بهتر از برلیانس عمل کرده است. تعداد بیشتر کیسه‌ی هوا و سیستم ترمز پیشرفته‌تر باعث برتری H30 کراس حداقل در آمار شده است.

مقایسه فنی برلیانس H330  و H30 کراس

کدام راحت‌تر خرید و فروش می‌شود؟

برلیانس در ابتدای عرضه به عنوان 206 جدید شناخته ‌می‌شد، چون می‌گفتند دلالان به راحتی آن را خرید و فروش می‌کنند. البته باید گفت که آن‌گونه که در ابتدا به قضیه آب و تاب می‌دادند هم نبود، اما خوب برلیانس از چینی‌هایی است که راحت‌تر از بقیه هم‌وطنان خود خرید و فروش می‌شود.

H30 کراس اما در این زمینه خیلی خوب عمل نکرده است و از ماشین‌های سخت‌معامله محسوب می‌شود.

نکته‌ای که در مورد این دو خودرو به صورت مشترک وجود دارد، افت قیمت شدید آن صرفا به دلیل چینی بودنشان است.

بنزین به‌عنوان خوراک خودرو شناخته می‌شود و نیرویی که نیاز است تا سیلندرها حرکت کنند و موتور خودرو به کار بیفتد را فراهم می‌کند. برخی از مردم به‌قدری به سیر بودن شکم یا شاید بهتر است بگوییم پر بودن باک خودروی‌شان حساس هستند که حتی اگر آمپر بنزین، پر بودن 3/2 از باک را نشان دهد سریعاً خود را به نزدیک‌ترین پمپ‌بنزین می‌رسانند و باک را لب‌به‌لب از بنزین پر می‌کنند. این مقاله مخصوص دسته‌ای دیگر از مردم است. دسته‌ای که حوصله‌ی ایستادن در صف‌های بعضاً طولانی غذاخوری‌های خودروها یا همان پمپ‌بنزین‌ها را ندارند. افرادی که حتی ترجیح می‌دهند پس از روشن شدن چراغ بنزین هم تا آخرین سانتی‌متر ممکن به حرکت ادامه دهند و پس‌ازآن خود را به پمپ‌بنزین برسانند. این مقاله در مورد رانندگی با چراغ روشن بنزین و آسیب‌های احتمالی مربوط به‌ آن است.

هنگام روشن شدن چراغ بنزین اولین نگرانی‌ و استرسی که برای هرکس به وجود می‌آید در مورد خاموش شدن خودرو به خاطر خالی شدن از سوخت است. نگرانی‌های مهم‌تری وجود دارند که باید فکر شمارا مشغول کنند. خودرویی که چراغ بنزینش روشن شده باشد، بیشتر از مقداری که اکثر مردم تصور می‌کنند می‌تواند به حرکت در مسیر ادامه دهد. مسئله‌ی اصلی در مشکلات دیگری است که چراغ روشن بنزین و یا به عبارتی کم بودن میزان بنزین در باک خودرو به وجود می‌آورد.

با چراغ روشن بنزین چند کیلومتر می‌توان رانندگی کرد؟

همان‌طور که گفتیم با چراغ روشن بنزین بیشتر از آن چیزی که عموم مردم تصور می‌کنند می‌توان رانندگی کرد که البته بهتر است این کار را نکنیم. به دلیل آسیب‌هایی که این کار به خودروی شما وارد می‌کند و در ادامه به آن‌ها می‌پردازیم، توصیه می‌کنیم که از انجام این کار خودداری کنید.

اما به‌هرحال ممکن است در شرایطی مجبور به رانندگی با چراغ روشن بنزین شوید. معمولاً هنگامی‌که چراغ بنزین روشن می‌شود، با استناد به استانداردها و آمارهای جهانی موجود که با بررسی بیش از 40 خودرو به‌دست‌آمده، مقدار سوخت باقی‌مانده در باک، نزدیک به 9.8 لیتر (در برخی استاندارد ها 10 تا 15 درصد حجم باک ذکر شده) خواهد بود. این عدد کلی را که با مصرف سوخت هر خودرویی حساب کنیم، میزان مسافتی که آن خودرو می‌تواند با چراغ بنزین روشنبپیماید به دست می‌آوریم.

در ادامه بررسی می‌کنیم که برخی از خودروها چند کیلومتر می‌توانند با چراغ روشن بنزین حرکت کنند.

با مقایسه‌ای کلی بین خودروهایی که در بازار کشورمان رایج‌تر هستند، میانگینی به‌دست‌آمده که بر میانگین بودن آن تأکید می‌کنیم. هرکدام از این اعداد مانند میزان مصرف بنزین هر خودرو و مسافتی که می‌تواند با چراغ روشن بنزین بپیماید، با توجه به شرایط جاده، سلامت ماشین، نحوه‌ی رانندگی راننده و ... می‌تواند تغییر کند.

مصرف بنزین خودروهای رایج بازار ایران، مانند پراید و پژو 206 و ساندرو و توسان و اپتیما و ویتارا و ... حداقل 6.5 لیتر در هر 100 کیلومتر مربوط به پراید و حداکثر 13.1 لیتر در هر 100 کیلومتر مربوط به سورنتو است.

حال با توجه به مصرف سوخت هر خودرو، مسافتی که می‌تواند با چراغ روشن بنزین طی کند، به دست می‌آید.

قبلاً گفتیم و به دلیل اهمیت زیاد بازهم می‌گوییم که اعداد ذکرشده به‌طورکلی هستند و با توجه به شرایط جاده و طرز رانندگی و البته شرایط ترافیک و سلامت خودرو متغیر هستند.

معمولاً در خودروهای روز دنیا هنگامی‌که چراغ بنزین روشن می‌شود، مقدار مسافتی که می‌توانید قبل از خالی شدن کامل باک از بنزین طی کنید به شما نشان داده می‌شود. خوب است بدانید این اعداد زیاد قابل‌اعتماد نیستند. مثلاً به شما نشان داده می‌شود که 50 کیلومتر دیگر می‌توانید با چراغ روشن بنزین به حرکت ادامه دهید. در کمال تعجب پس از 10 کیلومتر می‌بینید که عدد نشان داده‌شده از 50 به 10 رسیده است. اشتباه عملکرد این سنسورها می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. ازجمله‌ی این دلایل این است که اگر شما بیشتر زمان خود را در بزرگراه‌ها بدون ترافیک رانندگی کرده‌اید و حالا در ترافیک مانده‌اید، سنسور مربوطه مصرف بنزین شمارا هنگام رانندگی در بزرگراه در نظر می‌گیرد و نه گیرکرده در ترافیک.

حالا که اشاره کردیم خودروها بیشتر از مقداری که فکر می‌کردید می‌توانند با چراغ بنزین روشن حرکت کنند، این را هم اضافه کنیم که به‌هیچ‌وجه بنزین زدن را برای آخرین کیلومتر نگذارید. چراغ روشن بنزین مشکلات اساسی‌تری به بار می‌آورید که در ادامه‌ی مقاله به آن می‌پردازیم؛ و البته این نکته را هم در نظر بگیرید که پمپ‌بنزینی که برای سوخت‌گیری در آخرین کیلومتر روی آن حساب کرده‌اید به هر دلیل بسته باشد. مطمئناً نمی‌خواهید به علت تمام شدن بنزین و خاموش شدن ماشینتان در کنار جاده بمانید. مخصوصاً در جاده‌های خلوت داغ و بیابانی و یا سرد و کوهستانی.

هر خودرویی داشته باشید چه موتور در جلو باشد و باک در عقب و یا برعکس، فاصله‌ای کم یا زیاد بین باک و موتور وجود دارد. وظیفه‌ی رساندن سوخت از باک به سیلندرها برای به حرکت انداختن موتور بر عهده‌ی وسیله‌ای به نام پمپ‌بنزین است. هنگامی‌که چراغ بنزین روشن می‌شود و بنزین به مقدار کمی در باک وجود دارد مشکلاتی به وجود می‌آید.

اولین مشکل مربوط به کیفیت بنزین پمپاژ شده است. در انتهای پمپ رسوبات، آشغال و کثیفی وجود دارد و وقتی بنزین کافی در باک موجود نباشد پمپ مجبور است این بنزین ته‌مانده را به همراه تمام کثیفی‌ها به موتور بفرستد.

در پمپ‌بنزین فیلتری وجود دارد به نام فیلتر بنزین. کار این فیلتر این است که جلوی ورود آلودگی‌ها و کثیفی‌ها و به‌طورکلی ناخالصی‌ها به موتور را بگیرد. این فیلتر هم تا حدی می‌تواند وظیفه‌ی خود را انجام دهد و اگر قرار باشد همیشه حجم زیادی از آشغال‌ها را به خود جذب کند دیگر عملکرد مناسب را نخواهد داشت.

مشکل دیگر مربوط به افزایش دمای پمپ‌بنزین است. سوخت موجود در پمپ مانند خنک‌کننده هم عمل می‌کند و وقتی به میزان کم موجود باشد دمای پمپ بالا می‌رود و داغ می‌شود.

رانندگی با چراغ روشن بنزین همچنین می‌تواند به کاتالیزور خودروی شما آسیب برساند.

این موارد در بار اول، دوم و سوم مشکل خاصی به وجود نمی‌آورند اما با تداوم آن و تبدیل‌شدن به یک عادت در بلندمدت هزینه‌ی زیای برای شما به همراه خواهند داشت. هنگامی‌که در حال پرداخت این هزینه‌ها هستید، حسرت می‌خورید که تحمل صف پمپ‌بنزین هرچقدر هم عذاب‌آور ارزشش را داشت.

با توجه به دلایل ذکرشده، بهتر است همیشه هنگامی‌که میزان بنزین موجود در باک شما به 4/1 رسید به پمپ‌بنزین مراجعه کنید تا از آسیب‌هایی که ممکن است در طول زمان به خودروی شما وارد شود جلوگیری کنید.

طبق بررسی های انجام شده توسط کارشناسان همراه مکانیک از خودروهای مختلف،خودروهایی همچون پژو 206 و پراید در صدر جدول خودروهایی میباشند که دچار مشکلات مربوط به چراغ بنزین شده اند و خودرو های سمند و پژو 405 نیز با مشکلاتی مانند زوزه کشیدن در پمپ بنزین خود مواجه می شوند که نشان از عدم توجه مالکان این خودرو به موارد گفته شده در این مقاله دارد.

پیشنهاد همراه مکانیک به شما جدی گرفتن موارد ذکر شده در زمان خرید خودروهای دست دوم است که برای یک خرید مطمن میتوانید از کارشناسی تخصصی در محل همراه مکانیک استفاده کنید.